پالایشگاه تصفیه روغن پایه گروه 2 اخیراً در شهر عثمانلی ترکیه در انتهای مسیری که جنگل های درخت کاج آناتولی قرار دارد، فعالیت خود را به عنوان نخستین نمونه در این کشور آغاز کرد. در حالی که ترکیه تنها 12درصد از زباله های شهری خود را بازیافت می کند و برای بازیافت در این کشور فرهنگسازی درستی نشده است، اما امکان دسترسی به 5/11 میلیون تن روغن سوخته همسایگان اروپایی می تواند افتتاح این پالایشگاه را به اتفاقی خوب در صنعت روانکارهای ترکیه تبدیل کند. افتتاح چنین پاالایشگاهی را می توان یک اتفاق مهم ارزیابی کرد و از آن به عنوان نقطه شروعی برای یک روند تدریجی در روند بازیافت این کشور یاد کرد.
مهمت افشین، مالک شرکت تایراس « Tayras » به عنوان مالک این پالایشگاه طی بازدیدی که ماه نوامبر از سایت اصلی شرکت داشت، گفت: « ترکیه فرصت های قابل توجهی را برای سرمایه گذاری در فناوری های پیشرفته و مخصوصاً در بخش بازیافت در اختیار دارد و ما قصد داریم یکی از جلوداران بازار باشیم و افتتاح این پالایشگاه تصفیه بخشی از این برنامه است.» افق روشنی پیش روی این کارخانه وجود دارد، اما در سال 2016 برای احداث این کارخانه مخالفت های زیادی شد. یکی از دلایل این مخالفت مساحت 783 هزار کیلومتری این کشور است که تقریباً دو برابر ایالت کالیفرنیاست و دسترسی به نقاط مختلف این کشور را سخت می کند. اما افشین گفت: « انتخاب این مکان به دلیل زیبایی آن نبوده است، بلکه ما قابلیت جمع‌آوری مواد اولیه و تدارکات در ترکیه را در نظرگرفتیم. در واقع به مدت شش ماه دوستان ما در تدارکات، مسیرهای دریایی، خاکی و راه‌آهن را بررسی کردند و بهترین نقطه اشتراک را پیدا کردند تا به این نتیجه رسیدیم که احداث پالایشگاه در این منطقه بهترین گزینه است.»
تصفیه خانه تایراس در نزدیکی بزرگراهی واقع شده که دسترسی آسانی به منابع اولیه خود یعنی روغن سوخته آنکارا «پایتخت ترکیه» دارد و از شرق نیز به مناطق بندر صنعتی ازمیر و گبزه دسترسی دارد. همچنین این شرکت در نظر دارد دسترسی هایی از طریق راه آهن نیز داشته باشد.
• فناوری های تایراس
بحث های اولیه پیرامون احداث این پالایشگاه در سال 2009 صورت گرفت و پس از دو سال تحقیق در زمینه امکان سنجی ، در نهایت این شرکت در مورد فناوری های مربوط به اجرای پروژه و عملیات احداث پروژه بررسی های لازم را به عمل آورد. در ابتدا برای این کار از نمونه های اجرا شده در اروپا و ایالات متحده الهام گرفته شد و با تولید کنندگان معتبری همچون آویستااویل دانمارک و پاراگلوب در آلمان تعامل صورت گرفت. در واقع تصمیم نهایی برای تولید روغن پایه گروه 2 در این پالایشگاه با همکاری و مشارکت آویستااویل انجام شد. در این باره نیز افشین گفت: ((در گذشته ما تلفن های همراه هوشمند نداشتیم. اما امروز هیچ کس از تلفن های قدیمی استفاده نمی‌کند. روغن های پایه گروه یک نیز این گونه هستند. البته یک بخش بزرگ و مستقل وجود دارد که از توان آن بهره می‌گیریم . اما هدف، ارتقای کیفیت روغن پایه گروه 2 است و ترکیه برای عقب نماندن از روند فعلی صنعت روانکارها در این حوزه سرمایه گذاری
می کند.))
• عملیات بازیافت
ترکیه سالانه 300 هزار تن روغن سوخته تولید می کند که 20 هزار تن از آن به صورت رایگان توسط این شرکت جمع آوری می شود. 280 هزار تن دیگر نیز یا دور ریخته می شود یا سرنوشت آن مشخص نیست. اما این سایت ظرفیت تولید سالانه 42 هزار تن روغن پایه گروه 2 از 60 هزار تن روغن سوخته را دارد. این در حالی است که بر اساس برآوردها نیاز بازار ترکیه به روغن پایه گروه 2 چیزی حدود 55 هزار تن در سال است. کل مصرف روغن در ترکیه 400 هزار تن در سال است و میزان تولید روغن موتور در این کشور در سال 2019 به رکورد 600 هزار تن نیز رسید و بخشی از آن را بلندینگ های ترکیه ای به خارج از کشور صادر کردند.
برگرفته شده از روزنامه دنیای خودرو - سهیل سیاوشی