چرا در خودروهایی که حجم موتور پایینی دارند، از تویین توربو استفاده نمی شود که قدرت موتور افزایش یابد؟ استهلاک تویین توربو بیشتر است یا توربوشارژر و در نهایت کدام گزینه برای خودرو مناسب تر است؟
هدف استفاده از پرخوران ها برای پیشرانه ها، افزایش ضریب قدرت آن به واسطه تحمیل ورود بیشتر هوا به پیشرانه است. یکی از متداول ترین انواع این پرخوران ها، توربوشارژر است که در انواع مختلفی در خودروها به کار می رود. استفاده از توربوشارژر منجر به افزایش ضریب حساسیت پیشرانه به نوع روغن، کارکرد پیشرانه و دمای سیال خنک کاری می شود. زیرا این قطعه سبب افزایش میزان دمای احتراق خواهد شد. همچنین منجر به افزایش استهلاک بواسطه بالا رفتن دما و کاهش عمر مفید روغن موتور می شود. با این وجود می توان دریافت که استفاده از تویین توربو برای پیشرانه هایی که بصورت اقتصادی طراحی و تولید می شوند، منطقی نبوده و هزینه تمام شده خودرو را افزایش می دهد. معمولا با طراحی بهینه محفظه سیلندر و استفاده از فناوری های جدید در سیستم سوخت رسانی و جرقه زنی، مهندسان تلاش می کنند با بکار گرفتن توربوشارژ، به قدرت ایده آل دست پیدا کنند. استفاده از تویین توربو علاوه بر افزایش استهلاک سبب افزایش هزینه نگهداری از خودرو نیز برای مالک خواهد شد. همچنین بد نیست بدانید مکانیزم و نوع طراحی توربوشارژر، دقیقا همان چیزی است که در تویین توربو شارژرها شاهد آن هستم. زیرا سیستم های تویین توربوشارژر نیز دارای توربوهای دوقلو هستند و مکانیزم و کارکردی مشابه توربوشارژرها دارند. برخی از خودروسازان برای افزایش توان و گشتاور محصولات خود از سیستم تویین توربوشارژر استفاده می کنند. بر این اساس مالکان خودروهای توربوشارژ باید به تعویض به موقع روغن موتور و وارد نکردن فشار مضاعف روی موتور خودرو توجه ویژه ای داشته باشد. زیرا خودروهای توربوشارژ به نوع و کیفیت روغن موتور بسیار حساس هستند و با افزایش دور موتورهای ناگهانی نیز این نوع از پیشرانه های احتراق داخلی با خرابی های بیشتری مواجه می شوند.
برگرفته شده از روزنامه دنیای خودرو